هماهنگ سازي اشيا ، وسايل و مبلمان براي زيبا سازي محيط با توجه به رنگ ها و نياز ها اشخاص؛ در لغت نامه وبستر ، طراحي داخلي چنين تعريف شده است: « هنر يا عمل برنامه ريزي و نظارت بر طراحي و اجراي معماري داخلي و مبلمان ».

علم يا هنر ؟

وقتي عبارت طراحي داخلي و دكوراسيون به گوش شما مي رسد چه چيزي به ذهن شما مي آيد؟ علم و صنعت يا هنر؟ و يا فلسفه؟ شايد هم رياضيات؟

اين پارادوكس درباره ي هويت دكوراسيون داخلي مسئله قديمي و ريشه داري در اين حرفه محسوب مي شود. بعضي افراد طراحي را يك هنر با روحي فلسفي مي دانند كه تنها رضايت و تاييد سليقه در آن اهميت دارد و بعضي ديگر آن را يك فرآيند صنعتي با محوريت هندسه مي دانند كه با رعايت اصول آن ، هدف نهايي از طراحي حاصل مي شود.



نكات مهم در طراحي دكوراسيون داخلي
در طراحي محيط و محل زندگي و كار عوامل زيادي تاثير دارند؛ از جمله سليقه مشتري و ابعاد و كاربري محيط كه هر يك از اين موارد بايد هم از نظر هنري و هم از نظر اصول و قواعد طراحي دكوراسوين مطلوب باشد.

در ادامه به بررسي جنبه هاي هنري و علمي طراحي دكوراسيون داخلي مي پردازيم:



نظر و سليقه مشتري
هنر؛ اغلب مشتري ها طراحي دكوراسيون يك محيط را مي پسندند و بر اين اساس تصميم مي گيرند كه براي محل زندگي و يا محيط كار خودشان هم همان ايده را پياده كنند. اين كار به عنوان يك پيش زمينه از سليقه مشتري در طراحي دكوراسيون ، كمك زيادي به طراحان مي كند.

اين كمك ها شامل شناخت وسايل ، رنگ و چيدمان ( كلاسيك يا مدرن ) مورد علاقه مشتري است.

براي بهتر انجام شدن اين فرآيند ، يعني شناخت سليقه كارفرما ، بهتر است مشتري با طراحان و شركت هاي طراحي دكوراسيون داخلي چند جلسه گفتگو و مشورت كنند.

علم؛ در مواردي علم، خود را در هويت دكوراسيون داخلي نشان مي دهد. مثلا مواردي مثل رنگ انتخابي براي محيط مورد نظر بايد با علم روانشناسي بررسي شود. زيرا هر رنگ انرژي خاصي براي افراد به همراه دارد. به عنوان نمونه رنگ قرمز شادي آور است و براي اتاق خواب كه محيطي براي كسب آرامش است، پيشنهاد نمي شود. يا مثلا رنگ هاي تيره براي محيط هاي كوچك مناسب نيستند و اگر اين موارد تنها با علاقه و سليقه كارفرما انجام شود ، به هدف نهايي طراحي يعني كارايي و تناسب ، آرامش و زيبايي محيط نمي رسيم.



كارايي و كاربرد مكان مورد نظر
واضح است كه طراحي دكوراسيون يك خانه با يك مهد كودك و يا يك سالن ماساژ كاملا متفاوت است و هر كدام ويژگي هاي خاص خودش را دارد.

هنر؛ از لحاظ هنري بايد يك محيط با روحيه افرادي كه در آن محل حضور دارند يا به آنجا مراجعه مي كنند هماهنگي داشته باشد. به عنوان مثال نور كم در يك سالن ماساژ مي تواند به كسب آرامش افراد كمك كند، ولي در يك مهد كودك نور بالا اهميت بيشتري دارد.

علم؛ يك محيط با توجه به كارايي آن نياز دارد كه بخش هاي گوناگوني داشته باشد. به عنوان مثال اگر محيط خانه به ۴ بخش اصلي پذيرايي ، آشپزخانه ، اتاق خواب و سرويس هاي بهداشتي تقسيم شود، كافي است. اما يك اداره بخش هاي ديگري هم نياز دارد كه اين موضوع با بررسي علمي و دقيق نياز هاي آن محيط انجام مي شود و محيط مورد نظر با توجه به نياز ها تقسيم بندي مي شود.



ابعاد و اندازه محيط
يكي از مهم ترين نكات در طراحي دكوراسيون ، ابعاد آن محيط است؛ زيرا گاهي يك طرح براي محيطي كوچك و يا بزرگ مناسب است؛ در نتيجه به كارگيري غلط آن دكواسيون را يا به شدت شلوغ مي كند و يا خيلي خلوت و بي روح.

هنر؛ اهميت بخش هنري طراحي دكوراسيون در اين بخش ، اين است كه طراح تمام نكات در رابطه با نسبت هاي انواع سبك هاي چيدمان را بشناسد و از آن ها به شكلي صحيح استفاده كند. به عنوان مثال براي محيط هاي كوچك ، دكوراسيون مدرن زيبايي بيشتري نسبت به سبك كلاسيك دارد و بالعكس ، در محيط هاي بزرگ دكوراسيون كلاسيك مي تواند بسيار جذاب باشد.

علم؛ بيشترين نقش علم در طراحي مربوط به تناسب ابعاد و اندازه ها است. زيرا اگر در محيط طراحي شده رعايت نسبت ها و اصول و قواعد طراحي صورت نگيرد، محيط يا به شدت شلوغ و يا بيش از حد خلوت مي شود. اين دو مي تواند بي نظمي و از بين رفتن فضاهاي باز مورد نياز براي تردد را به دنبال داشته باشد و يا در حالت دوم فضا هاي پرت زيادي ايجاد كند. به هر صورت با بررسي دقيق و علمي ابعاد محيط مي توان بيشترين استفاده را از محيط داشت.