معمولا آسفالت را در دمای ۲۵۰-۳۲۵ درجه فارنهایت گرم می‌کنند. این مخلوط داغ، در حین انتقال گرم نگه داده می‌شود. سپس به محل ساخت و ساز برده می‌شود یعنی جایی که در آن توسط دستگاه‌های آسفالت و سنگ فرش، پهن می‌شود.
لایه نرمی توسط دستگاه پوشاننده (paver)، برروی سطح قرار می‌گیرد و توسط غلتک‌هایی فشرده می‌شوند تا قبل از آنکه آسفالت سرد شود و به ضخامت دلخواه درآید.
در دهه ۱۹۹۰، آسفالت ماتریس سنگ (SMA) به ایالت متحده آمریکا معرفی شد و در ادامه آن استفاده از OGFC گسترش یافت.
CMA ماتریس بادوامی است که مقاومت و پایداری بالایی را در برابر تغییرشکل دائمی به همراه دارد.
مخلوط SMA عموما برای مقادیر بالایی از جاده‌ها و ساخت وسازها بکار می‌رود. این مخلوط شامل بخش بزرگی از دانه‌های درشت است ( در حدود ۷۰ درصد) که در آن فقط مقدار اندکی دانه‌های ریز در جهت پوشاندن حفره‌های درشت وجود دارند.
عدم وجود دانه‌های متوسط در این مخلوط سبب تماس سنگ به سنگ می گردد. همین امر موجب مقاومت بالا در حین جریان‌های پلاستیکی در زمان ترافیک می‌شود.
بعلاوه پرکننده‌های معدنی) معمولا آهک( و الیاف) معمولا سلولز( به مخلوط اضافه می‌شوند تا باعث ایجاد یک مخلوط بتنی مناسب گردند.
این مخلوط هم‌چنین از PMAنیز ساخته می‌شود. PMA هم استحکام و هم پایداری را بهبود می‌بخشد.
ترکیب PMA، الیاف و پرکننده‌ها برای جلوگیری از زه کشی سیمان آسفالت در طول حمل و نقل مورد نیاز می‌باشند.
اصطکاک باز مدرج یک مخلوط شکاف درجه بندی شکاف دیگر است که طبقه بندی نشده اما در حدود ۱۶ تا ۲۳ دصد حفره نفوذپذیر دارد.
این مخلوط از نظر ظاهر سطحی شبیه به OGFC دارد با این تفاوت که حفره‌هایی شبیه به HMA با درجه‌بندی متراکم دارد.
یک OGFC مخلوطی با درجه‌بندی حفره‌های خالی است که متراکم نیست اما حفره‌هایی در بازه ۱۶ تا ۲۳ درصد دارد.

منبع: bitumen price