رتبه: Member
گروه ها: Registered
ارسالها: 13
مکان: تهران
|
روان کننده ها و فوق روان کننده های بتن:
این ترکیبات که عمدتاً ترکیبات آلی با جرم مولکولی متوسط به بالا می باشند نقش بهبود خواص رئولوژی خمیر سیمان را بازی می کنند. رئولوژی بتن تا حد زیادی تحت تاثیر رئولوژی خمیر سیمان می باشد. با فرض ثابت بودن ساختار سنگدانه بتن، با بهبود روانی خمیر سیمان، بتن نیز روان تر می شود.
زودگیر و دیرگیرهای بتن:
گیرش بتن ناشی از گیرش سیمان می باشد که حاصل واکنش هیدراتاسیون سیمان می باشد. سرعت این واکنش مثل هر واکنش شیمیائی تابعی از عوامل ترمودینامیکی و سینتیکی می باشد. افزایش عیار سیمان و کاهش نسبت آب به سیمان باعث افزایش غلظت واکنشگرها شده و همین عامل مهمی در افزایش سرعت گیرش می باشد. دومین عامل دما می باشد. با افزایش دمای محیط سرعت واکنش افزایش یافته و با کاهش آن سرعت کاهش می یابد. در فصل گرما نیاز می باشد که سرعت واکنش توسط کندگیرها، و در فصل سرما سرعت واکنش توسط زودگیرها تنظیم شود.
ضدیخ بتن:
این ترکیبات موادی می باشند که باعث کاهش نقطه انجماد آب بتن می شوند. عمدتا نمکهای معدنی بوده که در غلظتهای به بتن اضافه می شوند. ضدیخ معمولا در مناطقی که فصول سرد طولانی مدت داشته باید استفاده شود و مناطقی که مدت زمان سرما محدود است بهتر است که تا حد امکان از استفاده از این ترکیبات خودداری شود.
هوازای بتن:
این ترکیبات موادی می باشند که باعث کاهش در کشش سطحی آب شده و باعث پایداری حبابهای هوا در بتن می شوند. حضور حبابهای هوا در بتن سخت شده علیرغم کاهش مقاومت بتن، باعث افزایش دوام بتن در برابر انواع عوامل مخرب بتن می شود. با توجه به اینکه بتن دارای ساختار سخت و غیر منعطفی می باشد، هرگونه تنش داخلی که نیرویی بالاتر از مقاومت کششی خمیر سیمان داشته باشد می تواند باعث شکست های موئینه در خمیر شده و منجر به ترک در بتن شود. انقباض های ناشی از تغییرات دمائی، انبساط ناشی از یخ زدن آب در کانالهای موئینه بتن، واکنشهای انبساطی قلیائی سنگدانه، واکنش انبساطی یونهای سولفات، تبلور نمک در کانالها همگی عوامل مخرب بتن می باشند. حضور حباب هوا مانند یک شیر اطمینان عمل کرده که انبساط و انقباض ایجاد شده را در خود مستهلک می کند و باعث کاهش تنش وارده به خمیر سخت سیمان می شود. هوازاها یکی از مؤثرترین افزودنی های بتن در ایجاد دوام می باشند.
بهبود دهنده های ویسکوزیته (VMA):
افزودنی هائی می باشند که باعث افزایش ویسکوزیته آب در خمیر سیمان می شوند. ساختار شیمیائی این ترکیبات به گونه ای است که در آب حل شده و ایجاد شبکه های به هم پیوسته مولکولی کرده و یک ساختار منظمی به مولکولهای آب می دهند. این پیوستگی، باعث ایجاد مقاومت در حرکت آزاد مولکولهای آب می شود. افزایش ویسکوزیته آب در خمیر سیمان باعث می شود که سوسپانسیون حاصل پایدار بوده و ذرات سیمان به راحتی در سوسپانسیون ایجاد شده رسوب نکنند. جدایش ذرات سیمان و آب خود باعث کاهش کیفیتهای رئولوژی خمیر سیمان می شود.
مواد پوزولانی:
ترکیبات معدنی سیلیسی یا آلومینوسیلیکاتی هستند که ساختار سیلیس آنها آمورف بوده و با آهک آزاد شده طی واکنش هیدراتاسیون سیمان واکنش کرده و تشکیل محصولات کلسیم سیلیکات هیدرات می کنند که محصول اصلی واکنش هیدراتاسیون می باشند. محصولات اصلی واکنش هیدراتاسیون سیمان از دو بخش اصلی تشکیل می شوند. محصول اصلی کلسیم سیلیکات هیدرات با سطح مؤثر بالا و حلالیت بسیار کم در آب بوده و عامل چسبندگی سنگدانه ها به یکدیگر و کسب مقاومت بتن می باشند. در کنار کلسیم سیلیکات هیدرات، آهک آزاد تولید می شود. این ماده به مقدار زیاد در خمیر سخت شده سیمان تشکیل می شود که دارای مقاومت مکانیکی پائینی نسبت به کلسیم سیلیکات هیدرات بوده و یک ماده قلیایی بوده که تمایل به واکنش با انواع مواد اسیدی دارد. حضور این ماده در بتن باعث بالا بودن قلیائیت در بتن می باشد و همین مسئله کمک به دوام میلگردهای مصرف شده در بتن است. میلگردها در قلیائیت ناشی از آهک آزاد در بتن در برابر زنگ زدگی مقاوم می باشند و چنانچه به هر دلیلی این قلیائیت کاهش یابد شروع به زنگ زدگی و ایجاد ترک در بتن می کنند.
فیلرها:
ترکیبات معدنی بی اثر بوده که به منظور افزایش حجم خمیر سیمان اضافه می شوند. این ترکیبات به منظور بهبود کیفیت سوسپانسیون بتن در مراحل اولیه به مصرف می رسند که نقشی در واکنش نداشته ولی در ساختار خمیر سیمان سخت شده باقی مانده و نقش ماندگار دارند. فیلرها به پایداری استاتیکی و دینامیکی بتن نیز کمک می کنند. این ترکیبات که هیچ واکنشی در هیدراتاسیون سیمان در مرور زمان ندارند، در بتن ریزی های حجیم و فصل گرما می توانند به جذب حرارت کمک کرده و گیرش بتن را کاهش دهند.
آب بند کننده ها:
ترکیبات آلی یا معدنی بوده که در کانالهای موئینه خمیر سیمان قرار می گیرند و با محدود سازی جریان آب در این کانالها، نفوذپذیری بتن را کاهش می دهند. کاهش نفوذپذیری بتن نقش بسزائی در مقابله با عوامل مهاجم بتن داشته و نقش دوامی در بتن ایفا می کنند.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| صفحات اختصاصي مرتبط با اين پست |
|
|
جهش به تالار
شما مجاز به ارسال مطلب در این تالار نمی باشید.
شما مجاز به ارسال پاسخ در این تالار نمی باشید.
شما مجاز به حذف مطلب ارسالی خود در این تالار نمی باشید.
شما مجاز به ویرایش مطلب ارسالی خود در این تالار نمی باشید.
شما مجاز به ایجاد نظر سنجی در این تالار نمی باشید.
شما مجاز به رای دادن در این تالار نمی باشید.
این صفحه در مدت زمان 0.093 ثانیه ایجاد شد.
