پنجره ها مهم ترین عوامل مصرف انرژی در ساختمان ها هستند، چرا که بین 30 تا 40 درصد از حرارت داخل ساختمان از طریق درب و پنجره های نامناسب اتلاف می شود. در مقایسه با دیوار، عموما دمایی که توسط یک پنجره منتقل می شود، بسیار بیشتر است. بنابراین، پنجره سنتی به منزله حفره ای در دیوار است و انتقال دما توسط این نوع پنجره حدود 10 برابر یک دیوار بتنی معمولی است. علاوه بر این، فریم ها نیز که بخش عمده ای از پنجره را تشکیل داده اند سهم بسزایی در انتقال دما دارند.

در ساختار پروفیل های UPVC حفره هایی وجود دارد که باعث کاهش هدایت حرارت می شوند. این پنجره ها عایق بسیار مناسبی برای سرما و گرما هستند که با استفاده از آنها، غیر از جلوگیری از انتشار دی اکسید کربن، تا 40 درصد از اتلاف انرژی جلوگیری خواهد شد.

در کشورهای جهان سوم، پنجره ها اغلب دارای شیشه های معمولی با فریم های چوبی یا فلزی می باشند. این موضوع که به ظاهر کم اهمیت به نظر می رسد، باعث هدر رفتن مقدار زیادی از انرژی گرمایی می شود. اگر پنجره ها در ابعاد استاندارد، با فریم های استاندارد و شیشه های دوجداره ساخته شوند، قطعا اتلاف انرژی به میزان قابل توجهی کاهش خواهد یافت. برای کاهش تبادل حرارتی از طریق پنجره، استفاده از پنجره های نوین با پروفیل های UPVC که ضریب انتقال حرارتی بسیار پایینی دارند و در آنها نوارهای عایق بندی لاستیکی به شکل استاندارد در فضای مابین قسمت های بازشو و چارچوب ثابت پنجره ها موجود می باشد، توصیه می شود. چنانچه فریم های استاندارد UPVC با یراق آلات مناسبی نیز به کار برده شوند، از اتلاف حرارت بیشتری جلوگیری می کنند. پنجره upvc هم آسایش حرارتی را تامین می کنند و هم با رنگ ها و طرح های متنوع، محیطی آرام و زیبا را در داخل خانه فراهم می آورند.

اکنون می بینید که چگونه با رعایت اصول اولیه استاندارد در ساخت خانه ها، از جمله نصب پنجره upvc (چه در ساخت خانه های جدید و چه در جایگزینی پنجره های قدیمی) می توانیم خودمان انرژی را مدیریت نموده و در جلوگیری از مصرف بی رویه انرژی و در نتیجه پیشگیری از گرم شدن روز افزون کره زمین و خطرات ناشی از آن سهیم باشیم.

پدیده گرم شدن کره زمین، مشکل بزرگی است که در حال حاضر نگرانی های زیادی را به وجود آورده است. اگرچه در طول حیات این سیاره، آب و هوا به دفعات تغییر پیدا کرده اما پیش بینی شده که سال های نیمه دوم قرن حاضر گرم ترین سال های پانصد سال اخیر خواهد بود و در سال 2100 به علت گرمایش فوق العاده، کره زمین؛ خشکسالی شدید، گرمای سوزان، فوران های آتشفشانی، زمین لرزه ها و طوفان های سهمناکی را تجربه خواهد نمود. با شدت یافتن این پدیده، جنگل ها و مراتع طبیعی فراوانی بر اثر آتش سوزی از بین خواهند رفت. سطح آب دریا به دلیل ذوب شدن سریع و دور از انتظار یخچال های قطبی، بین 1 تا 2 متر بالا آمده و بسیاری از شهرهای ساحلی و جزایر برای همیشه به زیر آب فرو خواهند رفت.

همچنین گفته شده که تا سال 2050 بیش از یک میلیون گونه از موجودات زنده اعم از گیاهان و جانوران ناپدید شده و تقریبا از هر ده گونه، یکی از آنها منقرض خواهد شد. حتی به عقیده محققان، در قرن آینده بخش هایی از کره زمین به دلیل گرمای بیش از حد غیر قابل سکونت خواهد شد.

گرمایش زمین، جدی ترین شکل تغییرات آب و هوایی است که دنیا تاکنون به خود دیده است. طبق اطلاعات ناسا NASA)) زمین، گرم ترین دوران خود را در دهه اخیر تجربه نموده و سال 2005 گرم ترین سال این دهه بوده است. بر اساس تحقیقات محققان مؤسسه تکنولوژی ماساچوست MIT، از دهه 1970 شدت و طول مدت تندبادها و گردبادها افزایش بی سابقه ای داشته است. و این موضوع به خاطر افزایش انتشار گازهای گلخانه ای است که منجر به افزایش میانگین درجه حرارت زمین شده و به همین دلیل میزان بارش برف کاهش یافته است. در کل می توان گفت که تمامی ساکنان کره زمین از تاثیرات منفی ناشی از گرمایش جهانی متضرر شده اند.