قیر تقلیل شده با کمک مخلوط کردن قیر با مشتقات کنترل شده نفت، همانند نفت سفید بدست می‌آید. این عملیات بطور موقت جهت کاهش ویسکوزیته قیر انجام می‌شود و در نتیجه کار با آن را آسان‌تر می کنند. به آن‌صورت که با کاهش ویسکوزیته میزان نفوذ قیر در سطح افزایش یافته و در نتیجه‌ی تقطیر نفتی، قیر رقیق بدست خواهد آمد.
درواقع قیر تقلیل شده قیری است که در یک حلال حل شده‌است. حلال‌های معمول عبارتند از نفتا، نفت سفید، گازوئیل و غیره. نوع محلول بکار گرفته شده می‌تواند میزان سفتی و انجام قیر را تعیین کند.
از مزیت‌های قیر تقلیل شده به قیر امولسیونی می‌توان به درصد قیر باقی‌مانده در قیر تقلیل شده که در حدود ۸۰ درصد می باشد و در قیر امولسیونی در حدود ۴۰ درصد تا ۶۰ درصد است، اشاره کرد.
بسته به میزان حلال اضافه شده، قیر تقلیل شده به سه دسته تقسیم می‌شود:
قیرهای زودگیر: قیر با حلال‌هایی همانند بنزین و نفتا که سرعت تبخیر بسیار بالایی دارند ترکیب میشود.
کندگیر: این قیره از مخلوط کردن قیر با هیدروکربن سبکتر مانند نفت سفید بدست می‌آید.
دیرگیر: این قیرها را روغن راه می‌نامند . روغن‌ها و حلال‌های نفتی دیرگیر مورد استفاده در این نوع، عبارتند از: گازوئیل، نفت سیاه، از سویی دیگر می‌توان آن را از تقطیر نفت خام نیز بدست آورد.

منبع: aimbitumen